ในการใช้ชีวิตของบลัด บลัดจะเดินทางไปเรื่อยๆ พร้อมทั้งหาอัญมณีที่มีเวทย์จากธรรมชาติ โดยบลัดจะดูดซึมพลังเวทย์จากอัญมณีเหล่านี้ (ที่สุดของอัญมณีเวทย์คืออัญมณีแห่งหยาดน้ำตา ที่บลัดหลั่งออกมาก่อนหน้านี้) และส่วนอัญมณีที่เหลือก็จะสามารถนำไปแลกเป็นเงินได้อีก
แล้วบลัดก็พาอิชูก้าไปแลกเงิน โดยพาไปหา "ไวด์" ซึ่งเมื่อไวด์ได้พบกับอิชูก้าที่บลัดพามาด้วย ก็ออกอาการประหลาดใจทันที เพราะแค่เห็นก็สามารถแยกแยะได้ว่าเป็นมนุษย์ ซึ่งเป็นเรื่องประหลาดมากที่บลัดจะพามนุษย์มาด้วย อีกทั้งยังรู้สึกว่าอิชูก้าไม่น่าจะเป็นมนุษย์ธรรมดา แต่ก็ไม่รู้ว่าที่รู้สึกว่าไม่ธรรมดานั้นคืออะไร (เพราะภายในตัวอิชูก้ามีพลังของอัญมณีแห่งหยาดน้ำตาอยู่ แต่เรื่องนี้เป็นความลับ จุ๊ๆ แต่เจ้าตัวมั่นใจว่าตัวเองเป็นซอมบี้5555)
แล้วไวด์ก็เชิญทั้งบลัดและอิชูก้าเข้าไปภายในบ้านก่อน แล้วอิชูก้าก็ได้พบกับ "ราพันเซล" ที่อาศัยอยู่ด้วยกันกับไวด์ ซึ่งเป็นหนุ่มแสนสวย อ่อนโยน ผมยาวถักเปียอยู่ตลอดเวลา ซึ่งอิชูก้ากับราพันเซลเข้ากันได้เป็นอย่างดี (เวลาอยู่ด้วยกันแล้วบรรยากาศโดยรอบเหมือนมีดอกไม้เบ่งบาน)
นอกจากบลัดจะมาธุระเรื่องเอาอัญมณีมาแลกเป็นเงินแล้ว บลัดยังมาถามข่าวสารต่างๆ จากไวด์อีกด้วย ซึ่ง ณ ตอนนี้ ไวด์ได้บอกข่าวว่าตอนนี้มีอัญมณีที่มีพลังอยู่ ซึ่งอยู่ภายในถ้ำ และเหมือนว่าปีศาจจะไม่สามารถเข้าใกล้ได้
เมื่อทราบข่าวนี้ บลัดก็ตั้งใจว่าจะไปดูในวันรุ่งขึ้น แต่วันนี้คงต้องพักผ่อนกันก่อน แล้วบลัดจึงพาอิชูก้ามาหาที่พักแรมตามโรงแรม (โดยที่ไวด์ยังมีท่าทางว่าจะกังขาในตัวอิชูก้าอยู่)
และแล้วก็ถึงค่ำคืนแรกของอิชูก้าและบลัด (55555) อิชูก้าก็เพิ่งจะนึกขึ้นได้ว่าหลังจากที่ตัวเองบอกว่าจะยกร่างกายให้บลัด (เพื่อให้กิน) ก็ถูกบลัดจูบ แล้วคืนนี้จะมีอะไรเกิดขึ้นมั้ยเนี่ย
ระหว่างที่อิชูก้ากำลังคิดมาก บลัดก็ติดต่อห้องพักเรียบร้อย แล้วก็พบว่าภายในห้องพักมีกางเขนอยู่ ซึ่งก็ทำให้อิชูก้ารู้จักเกี่ยวกับตัวบลัดเพิ่มขึ้นอีกอย่าง นั่นคือ บลัดไม่ถูกกับกางเขน หรือของใดๆ ที่เกี่ยวกับนักบวช ซึ่งอิชูก้าก็ช่วยเอากางเขนออกไปวางไว้ด้านนอกให้
และแล้วค่ำคืนนี้ก็ผ่านพ้นไปโดยมิมีสิ่งใดเกิดขึ้น (นอกเสียจากว่าบลัดจะแอบถอดแว่นอิชูก้าออกเพื่อค้นพบว่าอีหนูนั้นหน้าสวยแท้)
วันรุ่งขึ้น บลัดพาอิชูก้ากลับไปหาไวด์อีกครั้ง เพื่อคุยเรื่องอัญมณีกันต่อ แต่ระหว่างที่บลัดแยกไปคุยกับไวด์ อิชูก้าก็ได้พูดคุยกับราพันเซล แล้วทำให้รู้จากราพันเซลว่าปิศาจนั้นจะไม่กินเลือดเนื้อ แต่จะใช้วิธีดูดซึมพลังงานชีวิต ดังนั้นแล้ว อิชูก้าจึงคิดว่าหากเป็นเช่นนั้นแล้วตัวเองก็ไม่มีประโยชน์ใดๆ กับบลัดเลยแม้แต่น้อย (เพราะก่อนหน้านี้เข้าใจว่าตัวเองมีประโยชน์โดยจะให้บลัดกินร่างกายตัวเอง)
แล้วด้วยความที่อยากจะเป็นประโยชน์กับบลัด จึงนึกถึงเรื่องอัญมณีที่อยู่ในถ้ำที่เมื่อวานได้ยินเขาคุยกัน
จึงแอบออกไปเองโดยลำพัง
แต่ในขณะนั้น ทางด้านบลัดและไวด์ หลังจากคุยเรื่องสถานที่กันเรียบร้อย ไวด์ก็ถามถึงเรื่องที่คาใจทันที ว่าบลัดพาอิชูก้ามาด้วยทำไม และดูยังไงๆ อิชูก้าก็เป็นมนุษย์ชัดๆ แม้ว่าจะไม่มีชีพจรก็ตามที (ลืมบอกเรื่องนี้จ้า) แล้วก็ถามว่า หรือบลัดจะรักอิชูก้า
ซึ่งบลัดก็ออกอาการทันที แต่มิได้ตอบรับหรือปฏิเสธแต่อย่างใด (ตัวเองยังไม่รู้ความรู้สึกของตัวเองเล้ยยยย) แล้วราพันเซลก็เข้ามาหาเพื่อบอกว่าอิชูก้าออกไปแล้วแต่ทิ้งโน๊ตไว้ว่าจะออกไปถ้ำแป๊บนึง เดี๋ยวกลับมา ประหนึ่งออกไปเดินเล่นธรรมดา
แต่ก่อนที่บลัดจะออกไปตามอิชูก้า ไวด์ก็กลับเข้าเรื่องเดิมว่าอิชูก้านั้นเป็นตัวไร้ประโยชน์ชัดๆ พลังอะไรก็ไม่มีสักอย่าง ไม่เข้าใจว่าบลัดพามาด้วยทำไม ผิดวิสัยปิศาจน้ำแข็งผู้เลือดเย็นนัก พร้อมทั้งเตือนว่าหากพาเดินทางต่อไปด้วยจะอันตรายเปล่าๆ ทิ้งไปเถอะ
ด้านอิชูก้า ก็มาถึงถ้ำที่ว่าจนได้ เพื่อพบว่าปากถ้ำเหมือนมีอะไรผนึกอยู่
และด้วยความที่ไม่คิดอะไร (อีหนูไม่เค้ยไม่เคยจะคิดอะไรเลย) ก็ลองเดินเข้าไปเฉยๆ แล้วก็ทะลุผ่านเข้าไปได้เฉยๆ ซะด้วย และไหนๆ ก็เข้าไปได้ล่ะ ลุยต่อโล้ด
ดุ่ยๆ เข้าไปเรื่อยๆ จนพบกับอัญมณี
ขณะที่อิชูก้า ดุ่ยๆ เข้าไปจนเจอแล้ว ด้านบลัดกับไวด์ยังคุยกันอยู่ คำถามของไวด์กระตุ้นให้บลัดถามตัวเองว่าพาอิชูก้ามาด้วยทำไม จนเกือบจะตระหนักแล้วว่าแต่แรกเริ่มแล้ว ความปรารถนาของตัวเองนั้น มีเพียงแค่ให้อิชูก้ามีชีวิตเท่านั้น ทันใดนั้นทั้งบลัดและไวด์ก็รู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากลเกิดขึ้น โดยเหมือนจะได้ยินเสียงอะไรบางอย่าง ไวด์จึงใช้เวทย์ เพื่อให้ได้ยินเสียงชัดขึ้น เสียงนั้นเป็นเสียงพูดคุยกันของบรรดาปีศาจที่เฝ้าบริเวณถ้ำอยู่ แต่ไม่สามารถเข้าไปได้ เพราะเขตอาคม (ที่อิชูก้าทะลุเข้าไปเฉยๆ) ปิศาจพวกนี้พูดคุยกันว่า ตั้งใจจะจับอิชูก้ากินเมื่ออิชูก้าเอาอัญมณีออกมาแล้ว
บลัดที่ได้ยิน ก็รู้ได้ทันทีว่าปิศาจเหล่านั้นกำลังหมายถึงอิชูก้าไม่ผิดแน่ และไม่ต้องรอช้า บลัดรีบคว้าดาบ (ของสะสมของไวด์) ออกไปโดยทันที
การที่ชีวิตของอิชูก้าอยู่ในอันตรายอีกครั้งนั้น ทำให้บลัดต้องยอมรับความรู้สึกของตัวเองว่าที่ตัวเองพาอิชูก้าเดินทางมากับตัวเอง แม้จะผิดวิสัยปีศาจที่จะอยู่ตามลำพัง เป็นเพียงเพราะตัวเองนั้นรักอิชูก้านั่นเอง
แล้วบลัดก็สามารถจัดการกับบรรดาปีศาจชั้นต่ำนั้นได้หมด เพื่อพบว่าปากทางเข้าถ้ำยังมีเขตอาคมอยู่ นั่นหมายความว่าอิชูก้ายังปลอดภัยอยู่ แต่เอ๊ะ เมื่อปากถ้ำยังมีเขตอาคม แล้วข้างนอกนี้อิชูก้าก็ไม่อยู่ แล้วอิชูก้าอยู่ไหนล่ะ
แล้วก็เงยหน้ามาอีกทีเพื่อพบว่าอิชูก้าทำหน้ายิ้มแย้มแป้นแล้นอยู่ตรงปากถ้ำด้านนอก
บลัดจึงชวนอิชูก้ากลับ โดยไม่รู้ว่าอิชูก้าเข้าไปแล้ว และออกมาแล้ว (เพราะปกติไม่น่าจะมีใครผ่านเข้าออกเขตอาคมได้) แต่ยังไม่ทันที่อิชูก้าจะเอาอัญมณีให้บลัด (คิดว่าบลัดจะต้องดีใจแน่ๆ) จู่ๆ ก็โดนปิศาจที่โผล่มาจากด้านล่างจับตัวไว้
แล้วอัญมณีที่อยู่ในมืออิชูก้าก็ส่องแสง ทำให้บลัดเองก็เห็นแล้ว แล้วก็รีบบอกให้อิชูก้าทิ้งอัญมณีไปทันที เพราะปิศาจที่จับตัวอยู่ต้องการอัญมณี แต่อิชูก้ากลับดื้อดึง พร้อมบอกออกมาว่า ตอนนี้รู้แล้วว่าร่างกายตัวเองไม่มีประโยชน์กับบลัดเลย เพราะรู้แล้วว่าบลัดไม่ได้กินเนื้อมนุษย์ ซึ่งแปลว่าอิชูก้านั้นไร้ประโยชน์ต่อบลัดสิ้นดี ดังนั้นแล้วหากบลัดต้องการอัญมณี อิชูก้าก็ทิ้งไม่ได้
เมื่อบลัดได้ยินดังนั้น ก็ตอบอิชูก้าทันทีว่าไม่เป็นไร เพราะบลัดต้องการแค่อิชูก้าเท่านั้น แม้จะไม่มีอะไรเลยก็ตามก็ไม่เป็นไร
อิชูก้าที่ได้ยินคำบลัด ก็ค่อยๆ เอื้อมมือที่ถืออัญมณีอยู่ไปทางบลัด แล้วจังหวะที่บลัดคว้ามืออิชูก้าไว้ อิชูก้าก็ปล่อยอัญมณี ปีศาจที่จับอิชูก้าอยู่ ก็จดจ่ออยู่ที่อัญมณี บลัดก็ใช้จังหวะนี้จัดการกับปีศาจตนนี้ลงได้
แล้วเหตุการณ์ก็สงบลง พร้อมทั้งอัญมณีที่ร่วงหล่นและหมดพลังไป แล้วอิชูก้าก็ถามว่าบลัดต้องการอัญมณีมากไม่ใช่หรือ บลัดจึงบอกว่าไม่เป็นไร เดี๋ยวบลัดจะจัดการกับปีศาจที่อยู่รอบๆ แล้วหาทางจัดการกับผนึก แล้วค่อยเข้าไปเอาใหม่ แต่เอ๊ะ ผนึกก็ยังอยู่หนิ แล้วอิชูก้าเข้าไปเอาอัญมณีออกมาได้ยังไง
ยังไม่ทันรู้ว่าอิชูก้าเข้าไปในถ้ำทั้งๆที่มีผนึกได้ยังไง ก็ยังไม่เรื่องประหลาดใจเพิ่มขึ้นอีก เมื่ออิชูก้าสังเกตุเห็นว่าตัวเองมีแผลถลอกที่มือ จึงเลียแผลเอาง่ายๆ แต่เฮ้ยยย แผลหายทันทีเลย What's happen?
เหตุการณ์ทั้งหมดทั้งมวลนี้ อยู่ภายใต้สายตาของไวด์และราพันเซลที่เป็นห่วงแล้วมองดูผ่านลูกแก้ว ซึ่งทำให้ไวด์ประจักษ์ชัดแล้วว่าบลัดคงเลิฟๆ อิชูก้าจริงๆ แล้วตัวเองก็หันไปสร้างบรรยากาศสีชมพูกับราพันเซลต่อ
อิชูก้าที่พบความสามารถพิเศษใหม่ของตัวเอง ก็ดีใจลัลล้า แบบมิตกใจหรือคิดใดๆ เลย แต่ทางบลัดต่างหากที่ตกใจ แล้วก็ตั้งสติแล้ววิเคราะห์ได้ว่าในตัวของอิชูก้าคงได้พลังจากอัญมณีแห่งหยาดน้ำตามาด้วย ทำให้มีพลังพิเศษได้ แต่มิคิดจะบอกเหตุผลนี้กับใคร จะเก็บเรื่องที่ตัวเองหลั่งน้ำตาไว้เป็นความลับจนตาเลย คอยดู
อิชูก้าลัลล้าดีใจใหญ่ ว่าตัวเองจะสามารถมีประโยชน์กับบลัดแล้ว เพราะน้ำลายตัวเองรักษาแผลได้ จะได้คอยรักษาให้บลัด พ่อปิศาจเจ้าเล่ห์ก็รีบหลอกล่อให้อิชูก้าสัญญาเลยทีเดียวเชียว ว่าทุกครั้งที่มีแผล อิชูก้าจะ "เลีย" รักษาแผลให้ ซึ่งอิหนูเราก็หลงกลโดยทันที และปฏิเสธมิทันด้วย
แล้วเรื่องราววุ่นๆ ในวันนี้ก็จบลง แต่เรื่องราวการเดินทางของทั้งคู่ยังไม่จบ
to be continue.....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น